سوالات متداول

هنگام کار با شیشه های پوشش دار تا تبدیل آنها به شیشه دوجداره و یا شیشه مناسب سایر کارکردها در ساختمان ،به دقت فوق العاده ای نیاز است تا از هرگونه آسیب احتمالی به آنها پیشگیری شود . درعین حال آسیب های احتمالی ممکن است تا نصب کامل شیشه در ساختمان و ورود ساکنان آن قابل تشخیص نباشد . مراحل کار عبارتند از : انبارش ، برش ، شستشو ، عملیات حرارتی ، دو جداره سازی . از آنجا که پوشش شیشه های Coated در واقع لایه نازکی ازترکیبات فلز است ، باید توجه داشت که درصورت عدم دقت این پوشش به سادگی می تواند از سطح شیشه جدا شده ، یا درصورت انبارش نادرست ، اکسیده شده و زنگ بزند . فرآوری شیشه های پوشش دار تا محصول نهایی نیازمند کارحرفه ای دقیق است که نکات ظريف بسیاری درخود دارد . آن را به سازمانی کاردان بسپاريد . . . !

جذب مقدار زيادی از انرژی خورشیدی توسط شیشه های Low-E ،رنگی و رفلکس آنهارا در معرض خطر شوک حرارتی و شکست قرار می دهد . از این جهت در استانداردهاتوصیه شده است که از نوع سکوريت شده این شیشه ها که دارای مقاومت کافی در برابر شوک حرارتی هستند استفاده شود . در انتخاب شیشه مناسب برای پروژه خود از خدمات واحد مهندسی فروش ونوس شیشه استفاده نمائید .

خودكشی شیشه به شكست ظاهرا بدون علت شیشه های سكوریت اطلاق میگردد که دلیل اصلی آن وجود ناخالصی سولفید نیکل در جام شیشه فلوت است.
در حین فرآیند تولید شیشه ، ممكن است كه ناخالصی به مایع مذاب شیشه وارد شود. اكثر این ناخالصی ها مشكل خاصی به وجود نمی آورند . فقط ممكن است به صورت ذرات خیلی ریز و یا كثیفی در داخل شیشه به چشم آیند. تقریبا ۵۰ نوع ناخالصی در شیشه شناسائی شده است .
اندازه و تكرار پذیری مجاز این ناخالصی ها در استاندارد تعریف شده و تولید كنندگان شیشه فلوت بایستی محصول خود را مطابق ضوابط استاندارد عرضه نمایند. این ناخالصی ها به غیر از ناخالصی سولفید نیكل بر كارآئی شیشه اثری ندارند .
ناخالصی سولفید نیكل زمانی به وجود می آید كه در محیط تولید، مواد حاوی نیكل مانند استینلس استیل وجود داشته باشد . در این شرایط نیكل وارد شیشه مذاب شده و با گوگرد(كه به عنوان سوخت استفاده می شود و یا درمحیط وجود دارد ) تركیب شده و تشكیل ناخالصی سولفید نیكل می دهد . در شیشه های معمولی ، این ناخالصی بی ضرربوده و در كنار دیگر ناخالصی ها طبقه بندی می شود.
در هنگام فرآیند سكوریت شیشه ، این ناخالصی در شرایطی قرار می گیرد كه به طور برگشت ناپذیر میل به انبساط پیدا می كند. اگر سولفید نیكل به وسیله مولكولهای شیشه احاطه شده باشد و هیچ گونه حباب هوائی در مجاورت آن نباشد ، دراثر انبساط به مولکولهای اطراف فشار می آورد. در شیشه های سكوریت ،فرآیند حرارتی خود باعث نیروی فشاری در سطح می شود و فشار ناشی از انبساط مولكولهای سولفید نیكل منجر به شكست خود به خودی شیشه می شود. انبساط سولفید نیكل رابطه مستقیمی با درجه حرارت سطح شیشه دارد. در مورد شیشه هائی كه برای مدت طولانی در معرض حرارت باشند ، خودكشی زودتر رخ می دهد . حذف ناخالصی سولفید نیكل در هنگام تولید شیشه عملا امكان پذیر نیست اما تولید كنندگان معتبر شیشه درتلاشند تا این ناخالصی را به حداقل برسانند.
باوجود رعایت دقیق کلیه موارد فنی مرتبط در فرآیند تولید شیشه های سکوریت بازهم احتمال بروزچنین شکستی در شیشه ، به میزان ۸ در ۱۰۰۰ در ۱۰ سال برآورد شده است. از این نظر توصیه می شود درانتخاب نوع و مکان نصب شیشه های سکوریت در ساختمان از خدمات واحد مهندسی فروش ونوس شیشه استفاده فرمائید . بیشتر بدانید

فرآیند حرارتی که در طی آن شیشه سکوريت میشود، ظاهراً ساده اما در واقع بسیار پیچیده است. برای اجرای آن به شیوه صحیح و اصولی به دانش و تجهیزات مناسب نیاز است. این مساله به ويژه در مورد شیشه های رنگی ، رفلکس ، و Low-E اهمیت بیشتری می یابد که در آن ، شیشه میزان بیشتری از گرمای کوره را بخود جذب نموده و کنترل فرآیند را دشوار می سازد . اگر شیشه به درستی سکوريت نشود نه تنها موج دار شده و انتظارات ایمنی موردنیاز را پاسخگو نخواهد بود بلکه احتمال خودکشی آن نیز افزایش می یابد . در مورد شیشه های پوششدار ، فرآیند های نامناسب حرارتی می تواند منجر به از بین رفتن پوشش شیشه شود .

یکی از مهمترين مراحل فرآیند تولید شیشه لمينيت ، تخلیه کامل حباب های هوااز میان لایه های شیشه و طلق است . اگر این امر بطور کامل و دقيق اجرا نشود ، به مرور زمان امکان جداشدن لایه های شیشه وطلق از یکدیگر وجود دارد . این فرآیند برگشت شیشه را Delamination نامیده و یکی از عیوبی است که در بلندمدت در محصول نهایی ظاهر می شود با دقت در فرآیند تولید میتوان از بروز این پدیده جلوگیری نمود.

روش لمينیت نمودن شیشه با لایه های رزين ، روشی کم هزينه تر در تولید شیشه لمينیت میباشد . در این روش ، رزين مایع جايگزین لایه طلق PVB شده و لایه های مختلف شیشه به کمک مایع رزين به یکدیگر اتصال می یابد . در این فرایند تخلیه حباب های هوا امکان پذیر نمی باشد .

اشکالات عمده ای که طی سال های استفاده از این روش مشاهده شده عبارتند از :

» لمينیت رزين در مقابل امواج زلزله به روش استاندارد و تعریف شده فوق مقاومت ننموده و شیشه ای ایمن محسوب نمی شود .
» لمينیت رزين در مقابل اشعه ماورا بنفش چندان موثر عمل نمی کند .
» لمينیت رزين ایزولاسیون صوتی مناسبی در برابر اصوات ناخواسته بدست نمی دهد.
» رنگ شفاف اولیه رزين در طول زمان زرد می شود.

بعلت معایب فوق استفاده از این روش مدتهاست که در کشورهای آمريکايی و اروپایی منسوخ شده است .

اغلب خريداران شيشه دوجداره هنگام خريد شيشه بر اين نكته اصرار دارند كه آيا بين دو لايه شيشه گاز آرگون تزريق مي شود يا خير ؟ و حتي از شيوه چگونگي حصول اطمينان از تزريق گاز بين شيشه ها پرسيده مي شود . دو جداره كردن باعث افزايش ويژگي عايق بودن شيشه ها مي شود اما واقعيت اين است كه بر طبق مطالعات انجام شده وجود گاز آرگون در ميان دو لايه شيشه در مقايسه با هوا تنها باعث افزايش W/m²*K°  0.2 بر مقدار U-Value مي شود و بر ميزان ايزولاسيون صوتي نيز هيچ تاثيري ندارد. متاسفانه برخي از توليد كنندگان محترم نيز بر اين نگراني مشتريان دامن زده و وجود گاز آرگون را يكي از مزاياي مهم شيشه دوجداره بر مي شمارند .

نكته ديگري كه ذهن دست اندر كاران محترم بخش ساختمان را به خود مشغول كرده U-Value يا ضريب تبادل حرارتي شيشه هاست . مقدار گرمائي كه از طريق شيشه بين فضاي داخل و بيروني تبادل مي گردد بر طبق فرمول زير بدست مي آيد:
 RHG

مقدار كل گرمائي است كه از طريق شيشه رد و بدل مي شود.SC يا Shading Coefficient يا ضريب سايه روشن مقدار انرژي گرمائي است كه از طريق تابش وارد فضاي داخل مي شود. U-Value مقدار انرژي گرمائي است كه به شيوه رسانش به فضاي داخل وارد و يا از آن خارج مي گردد. . فرمول بالا بيانگر نقش بالا و بسيار مهم SC بر عملكرد ايزولاسيون حرارتي شيشه هاي دو جداره در مقايسه با U-Value است. براي رسيدن به SC پائين بايستي پوششهاي خاص بر سطح شيشه اعمال شود . همچنين رنگ شيشه ها نيز بر اين كميت تاثير مستقيم دارند. شيشه هاي سبز پائين ترين SC را دارند.

وجود خلاء در حد فاصل جداره ها :
باوری نادرست که ار نظر علمی هم ممکن نیست . زيرا تفاوت فشار گاز بین دوجداره وفضای بیرون موجب تاب برداشتن شیشه می شود، همچنین اگر فشار گاز بین دو شیشه از فشار هوای بیرون بیشتر باشد نیز، شیشه تاب برمیدارد .

اگر گاز آرگون مابین جداره ها تزريق شود ،در سطح شیشه عرق به وجود نمی آید :
تاثیر واقعی گاز آرگون کاهش اتلاف انرژی از طريق رسانش است .زيرا ضريب انتقال حرارتی گازهای خنثی و سنگین تر از هوا ، پائین تر است . بنابراین انتقال حرارت در چنین شیشه دو جداره ای کمتراست .بطور کلی با دوجداره کردن اصولی و استفاده از چسب های اولیه و ثانويه به صورت اتوماتیک که امکان نفوذ هوا را به محفظه بین دوجداره سد کند ، احتمال تعرق شیشه دوجداره فوق العاده ضعیف می شود . شاید منشاء این باور را بتوان به تولیدات کارگاهی دستی نسبت داد که عموما در آن ها امکان دوجداره سازی به شیوه اصولی و تزريق گاز های خنثی و آب بندی مناسب وجود ندارد . در واقع آنچه که موجب میشود در شیشه های دو جداره ای که به صورت اتوماتیک تولید میشود تعرق در سطح شیشه صورت نگیرد وجود مواد رطوبت گیری است که درون Spacer یا فاصله انداز قرار دارد. امکان استفاده از مواد رطوبتگیر در شیشههای دوجداره ای که به صورت دستی تولید میشود، وجود ندارد. همچنین آب بندی کامل شیشه نیز به صورت دستی میسر نمیباشد.