ﺧﻄﺮ ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﺷﯿﺸﻪﻫﺎی ﺳﮑﻮرﯾﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﻨﻌﺖ ﻓﺮآوری ﺷﯿﺸﻪﻫﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﺷﯿﻮهﻫﺎی ﺟﺪﯾﺪی را ﺑﺮای اﻓﺰاﯾﺶ اﯾﻤﻨﯽ در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﯿﺸﻪﻫﺎی ﺳﮑﻮرﯾﺖ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﯿﺮﻧﺪ. از ﺟﻤﻠﮥ اﯾﻦ ﺗﻤﻬﯿﺪات اﺳﺘﻔﺎده از ﺷﯿﺸﻪﻫﺎی ﭼﻨﺪﻻﯾﮥ ﻟﻤﯿﻨﯿﺖ ﺷﺪه، ﯾﺎ در ﺻﻮرت اﻣﮑﺎن ﺟﺎﺑﻪﺟﺎ ﮐﺮدن ﺷﯿﺸﻪ ﻧﯿﻤﻪﺳﮑﻮرﯾﺖ ﺑﺎ ﺷﯿﺸﮥ ﺳﮑﻮرﯾﺖ اﺳﺖ. ﯾﮑﯽ دﯾﮕﺮ از اﯾﻦ روشﻫﺎ ﻧﯿﺰ اﻧﺠﺎم آزﻣﻮن Heat Soak ﯾﺎ HST اﺳﺖ.

HST ﻓﺮاﯾﻨﺪی ﭘﯿﺸﮕﯿﺮاﻧﻪ ﺑﺮای ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﺷﯿﺸﻪ در اﺛﺮ وﺟﻮد ﻧﺎﺧﺎﻟﺼﯽ ﻧﯿﮑﻞ ﺳﻮﻟﻔﯿﺪ اﺳﺖ. ﮐﺮﯾﺴﺘﺎلﻫﺎی ﻧﯿﮑﻞ ﺳﻮﻟﻔﯿﺪ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ذرّات ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮﭼﮏ در ﺟﺎم ﺷﯿﺸﻪﻫﺎی ﻓﻠﻮت ﺑﻪ ﻧﺪرت و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺎزرﺳﯽ ﺑﺼﺮی را ﺑﺮای ﯾﺎﻓﺘﻦ اﯾﻦ ﮐﺮﯾﺴﺘﺎلﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﻏﯿﺮﻋﻤﻠﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺑﺮﺧﯽ از ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺷﯿﺸﻪﻫﺎی ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ اﺟﺮای ﻓﺮآﯾﻨﺪ HST روی ﺷﯿﺸﻪﻫﺎی ﺳﮑﻮرﯾﺖ ﺷﺪه را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ راهﺣﻞ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﺑﺮای ﺑﻪ ﺣﺪﱢاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪن ﺧﻄﺮ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮدﺑﻪﺧﻮدی ﺷﯿﺸﻪ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. ﻣﻨﻄﻖ اﯾﻦ روش ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺎده اﺳﺖ: «اﮔﺮ در آﯾﻨﺪه ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺸﮑﻨﺪ، ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺣﺎﻻ ﺑﺸﮑﻨﺪ»، ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﭘﺎﻧﻞﻫﺎی ﺷﯿﺸﻪای ﻣﻌﯿﻮب ﻗﺒﻞ از ﺣﻤﻞ، از ﺑﯿﻦ ﻣﯽروﻧﺪ و ﻣﯽﺗﻮان ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮد اﯾﻦ ﺷﯿﺸﻪﻫﺎ درآﯾﻨﺪه ﺑﻪ ﻋﻠّﺖ داﺷﺖ ﻧﺎﺧﺎﻟﺼﯽ ﻧﯿﮑﻞﺳﻮﻟﻔﯿﺪ دﭼﺎر ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ.

آزﻣﻮن Heat Soak ﯾﮏ ﺷﺮاﯾﻂ آزﻣﺎﯾﺸﯽ ﻣﺨﺮب اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺪف آن اﯾﺠﺎد ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻓﺎز ﻧﯿﮑﻞ ﺳﻮﻟﻔﯿﺪ در زﻣﺎن ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮﺗﺎه ﺑﺎ رﺳﺎﻧﺪن دﻣﺎی ﻣﺤﯿﻂ ﺷﯿﺸﻪ ﺑﻪ ۳۰۰±۱۵ درﺟﮥ ﺳﺎﻧﺘﯽﮔﺮاد ﺑﻪ ﻣﺪّت ۲ ﺗﺎ ۴ ﺳﺎﻋﺖ اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺻﻮرت اﮔﺮ ﺷﯿﺸﮥ ﺳﮑﻮرﯾﺖ ﺷﻤﺎ ﺣﺎوی آﺧﺎل ﻧﯿﮑﻞ ﺳﻮﻟﻔﯿﺪی ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در آﯾﻨﺪه ﺑﻪ ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﺷﯿﺸﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮد، در ﻃﯽ ﻓﺮآﯾﻨﺪ HST و ﭘﯿﺶ از ﺧﺮوج ﺷﯿﺸﻪ از ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ، ﻣﯽﺷﮑﻨﺪ.